Η συζήτηση περί αναστολής της κρατικής χρηματοδότησης της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής εξελίσσεται σε θέατρο σκιών. Η τροπολογία Μιχελάκη δεν βάζει τέρμα στα οικονομικά προνόμια της εγκληματικής οργάνωσης του υπόδικου Μιχαλολιάκου και γι' αυτό δεν αξίζει καμίας κριτικής στήριξης από τα κόμματα της αριστεράς.
1. Η τροπολογία Μιχελάκη δεν αφορά τις ήδη εκταμιευθείσες ενισχύσεις της συμμορίας από τους υπουργούς της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας Ευρυπίδη Στυλιανίδη, Χρήστο Σταϊκούρα και Γιάννη Μιχελάκη (873.114,83 ευρώ τον Μάρτη 2013 και 320.012,78 ευρώ τον Σεπτέμβρη του 2013). Εντελώς προκλητικά, ο Μιχελάκης δήλωσε ρητά σε συνέντευξή του στα Νέα της 30.09.2013 ότι “Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή θέμα επιστροφής χρημάτων. Μιλάμε για τα χρήματα που πρόκειται να δοθούν από εδώ και στο εξής”. Ο Μιχελάκης είναι ο υπουργός που έδωσε στη Χρυσή Αυγή τα χρήματα από τα οποία πληρωνόταν ο έμμισθος φονιάς Ρουπακιάς για να σκοτώσει τον Παύλο Φύσσα. Τώρα που η συνενοχή του στο έγκλημα αποκαλύφθηκε, ο Μιχελάκης αρνείται να κάνει το αυτονόητο: να πάρει πίσω την υπογραφή του και να δεσμεύσει τα κρατικά λεφτά που η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά έδωσε στη Χρυσή Αυγή.
2. Εκτός από τα πάνω από 1,2 εκατομμύρια ευρώ που είναι ήδη στα ταμεία της Χρυσής Αυγής, η “αναστολή κρατικής χρηματοδότησης” δεν αγγίζει τους μετακλητούς υπαλλήλους της που θα εξακολουθούν να πληρώνονται από τον προϋπολογισμό της Βουλής. Έτσι, ο ναζιστής προπαγανδιστής Μισιάκας θα εξακολουθεί να χρηματοδοτείται για να γράφει τα φιλο-χιτλερικά του κηρύγματα, ο Ζέρβας για να λειτουργεί το φασιστικό του στέκι και ορμητήριο δολοφονικών επιθέσεων στους Αμπελόκηπους, το ίδιο ο Σιώης, ο Καψάλης, ο Γκλέτσος, ο Σίμος και τα άλλα πρωτοπαλήκαρα των νεοναζί.
3. Από τον προϋπολογισμό της Βουλής θα συνεχίσουν να αμείβονται οι “επιστημονικοί συνεργάτες” των βουλευτών της Χρυσής Αυγής (1 ή 2 για καθέναν από τους 18). Τα ονόματα των επιστημονικών συνεργατών μένουν δυστυχώς αδημοσίευτα, αλλά είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιό είναι το “επιστημονικό έργο” που παράγουν. Ο Ιωάννης Ανδιόπουλος, ο φασίστας δικηγόρος που στράφηκε με προσφυγή κατά του νόμου για την ιθαγένεια των παιδιών των μεταναστών, είναι έμμισθος “επιστημονικός συνεργάτης” βουλευτή της Χρυσής Αυγής και πληρώνεται για τη βιομηχανία διώξεων κατά της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος: είναι ο μηνυτής της Εργατικής Αλληλεγγύης, συγκεκριμένα του εκδότη της Τάσου Αναστασιάδη, του διευθυντή Πάνου Γκαργκάνα και της δημοσιογράφου Κατερίνας Θωίδου (επειδή τον αποκάλεσαν “φασίστα”!), καθώς και του δημοτικού συμβούλου Αθήνας και συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρου Κωνσταντίνου. Ως πότε θα σπαταλάει χρήματα το ελληνικό δημόσιο για τούτο το “επιστημονικό έργο”;
4. Στην υπηρεσία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής εργάζονται ακόμα δεκάδες αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που αποτελούν έτσι ένα επαγγελματικό δίκτυο για την προώθηση της δράσης της εγκληματικής συμμορίας. Ο συνολικός αριθμός υπαλλήλων στη διάθεση της Χρυσής Αυγής μόνο μέσα στη Βουλή ξεπερνάει τα εκατό (100) άτομα! Για ποιά διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης μιλάει η κυβέρνηση όταν αυτός ο στρατός μένει απείραχτος; Και τι σκοπό έχει η κυβέρνηση; Να ξαναστείλει ανενόχλητους αποσπασμένους από την εκπαίδευση υπαλλήλους της Χρυσής Αυγής πίσω σε νηπιαγωγεία για να συνεχίσουν την “Αγωγή των Παίδων” στα ναζιστικά ιδεώδη;
5. Την εικόνα ολοκληρώνει το γεγονός ότι η “αναστολή χρηματοδότησης” δεν αφορά τους μισθούς των βουλευτών της συμμορίας. Πρόκειται για παχυλές αμοιβές που θα συνεχίσουν να εισρέουν στα ταμεία της οργάνωσης και να χρηματοδοτούν τις εγκληματικές της δραστηριότητες.
Ποιός μπορεί μετά από όλα αυτά να μιλήσει αλήθεια για “διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης”; Τα νομικά τερτίπια και αδιέξοδα που επικαλείται η κυβέρνηση αφορούν μόνο την ίδια. Τα κυρίαρχα κόμματα άνοιξαν το δρόμο στη ναζιστική εγκληματική οργάνωση αναγνωρίζοντάς την ως “νόμιμο πολιτικό κόμμα”.
Η διάταξη που θα έπρεπε να ψηφιστεί είναι απλή και έχει μόνο ένα άρθρο: “Ναζιστικές εγκληματικές οργανώσεις δεν θεωρούνται πολιτικά κόμματα και γι' αυτό δεν τυγχάνουν οποιασδήποτε κρατικής (οικονομικής ή άλλης) ενίσχυσης”.
Μέχρι να γίνει πράξη αυτό το αίτημα, καμία πολιτική δύναμη της Αριστεράς και του αντιφασιστικού κινήματος δεν πρέπει να προσφέρει στήριξη στην κυβέρνηση των Μνημονίων.
