Αρχικά οι πρόσφυγ(ισσ)ες που διαμένουν στα camps αδυνατούν να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους στα εργαζόμενα άτομα, έτσι ώστε αυτές να γίνονται πλήρως κατανοητές και να γίνονται έγκαιρες ενέργειες για την άμεση κάλυψη αυτών. Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι/ες/α  δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα ωφελούμενα άτομα και να πραγματοποιήσουν καθημερινές λειτουργίες (π.χ. οδηγίες για μετακίνηση, κλείσιμο ιατρικών ραντεβού, παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, λήψη κοινωνικού και ιατρικού ιστορικού, ψυχοκοινωνική υποστήριξη), αφήνοντας πολλά περιθώρια σοβαρών λαθών.
Οι πρόσφυγ(ισσ)ες όχι μόνο δεν ενημερώνονται κατάλληλα για τα δικαιώματά τους και δεν έχουν ουσιαστική πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, αλλά παραβιάζεται και το δικαίωμα συναίνεσης στις αποφάσεις που λαμβάνονται για αυτούς, χωρίς αυτούς.

Πέρα από τις δυσκολίες εντός των camps, οι πρόσφυγ(ισσ)ες καλούνται να μετακινηθούν σε απομακρυσμένες τοποθεσίες στα αστικά κέντρα, για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν για νομικά ή ιατρικά ζητήματα. Ακόμη, υπηρεσίες διερμηνείας στα νοσοκομεία πλέον δεν υπάρχουν, καθώς το σχετικό κλιμάκιο διερμηνέων που υπήρχε έχει προ πολλού σταματήσει να λειτουργεί. Ενώ, οι συνοδείες διερμηνείας που μπορεί να κάνουν οργανώσεις όπως ο «Ερυθρός Σταυρός» είναι περιορισμένες, σε συγκεκριμένες αποστάσεις και δεν αφορούν τα έκτακτα περιστατικά και τις νοσηλείες. Υπό αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται να επικοινωνήσουν το αίτημα τους σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζουν, περιμένοντας για την λύση του εκάστοτε ζητήματος από κάθε εργαζόμενο που προσπαθεί να αντιληφθεί τι ακριβώς ζητά το κάθε άτομο.
Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τον μύθο της Βαβέλ για να καταλάβει πως είναι αδύνατον χωρίς διερμηνεία να λάβουν οι πρόσφυγ(ισσ)ες  τις υπηρεσίες που δικαιούνται, έγκαιρα και χωρίς διακρίσεις. Ας μας απαντήσει το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εάν το Google Translate ή η χρήση της γλώσσας του σώματος θεωρούνται δόκιμα εργαλεία επικοινωνίας!

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαρκούς αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής πολιτικής. Αυτή είναι η γλώσσα που συνομιλεί το κράτος και Ε.Ε., η γλώσσα του ρατσισμού και της απομόνωσης του «ξένου», η σιωπηλή γλώσσα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η απόλυση τόσων συναδέλφων-ισσων από τις «δομές φιλοξενίας», αφήνει παγερά αδιάφορη την κυβέρνηση που φροντίζει ευλαβικά να κάνει την ζωή των προσφύγων όλο και πιο δύσκολη. Τηρώντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες, περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στο θάνατο στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, ενώ όσοι τα διασχίσουν δεν προμηνύεται να έχουν «καλύτερη» μοίρα στην ενδοχώρα.

Άμεση επαναπρόσληψη διερμηνέων σε όλες τις δομές
Συντασσόμαστε με τους πρόσφυγ(ισσ)ες και τα αυτονόητα αιτήματά τους
Επαναφορά της οικονομικής βοήθειας στους/στις πρόσφυγ(ισσ)ες
Απαιτούμε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης
Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης- ανθρώπινες φυλακές
Οι ζωές των προσφύγων μετράνε!

Πρωτοβουλία εργαζομένων στα camps

29/10/2024