Η κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος του Άσσαντ έχει σκορπίσει χαρά στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Συρίας ενώ την ίδια ώρα τρέχουν να επωφεληθούν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Τουρκία και η Ρωσία και αδιαφορούν για τις προσδοκίες του κόσμου που θέλει να ζήσει γυρνώντας σελίδα στην καταπίεση και την φτώχεια αλλά και να βάλει τέλος στους πολέμους που προκαλούν οι σφαγείς του λαού της Παλαιστίνης, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι σιωνιστές του Ισραήλ.

Πριν καν προχωρήσει καλά καλά η οποιαδήποτε αλλαγή στη Συρία, το Ισραήλ βομβαρδίζει συστηματικά υποδομές της Συρίας, η Τουρκία επεκτείνει τη στρατιωτική της παρουσία κατά των Κούρδων, η Ρωσία επιζητά να εξασφαλίσει τις βάσεις της και οι ΗΠΑ ετοιμάζουν την επιστροφή τους στην περιοχή.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, έτρεξαν οι κυβερνήσεις της ΕΕ και ο Μητσοτάκης να μπλοκάρουν την πρόσβαση στο άσυλο στους πρόσφυγες της Συρίας και ματαιώνουν τις χρόνιες προσπάθειες οικογενειών που έφυγαν από τα κατεστραμμένα σπίτια τους. Σχεδιάζουν μαζικές απελάσεις στη Συρία, σε ένα τόπο ρημαγμένο.
Η πολιτική των κλειστών συνόρων συνεχίζει να πνίγει πρόσφυγες και μετανάστες. Δίπλα στους 600 πρόσφυγες που έπνιξε το Λιμενικό στην Πύλο προστίθενται η ατέλειωτη σειρά σωρών άψυχων γυναικών και παιδιών στη Γαύδο πρόσφατα και πιο πριν στη Σάμο, τη Λέσβο, τη Ρόδο και την Κω.
Χιλιάδες μικροί Αϋλάν, το παιδί σύμβολο από τη Συρία το 2015, που ξεψύχησε στις ακτές του Αιγαίου, πνίγονται ξανά και ξανά. Το ακόμη πιο δολοφονικό κλείσιμο των συνόρων είναι το πρώτο μέτρο αυτών των βάρβαρων αρπακτικών, που βάζουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα και τα πετρέλαια πάνω από τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η ελπίδα για να βάλουμε τέλος στις βαρβαρότητες του ρατσισμού και του πολέμου είναι το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, είναι η αντίσταση στον ρατσισμό και τις δολοφονικές πολιτικές των κλειστών συνόρων, είναι η πάλη ενάντια στον φασισμό, που τον δυναμώνει η πολιτική της ΝΔ και των κυβερνήσεων της ΕΕ.