"Ένα σαπιοκάραβο γεμάτο ελπίδα, αλλά και αγωνία.
Αυτά τα πρόσωπα, νέων ανθρώπων, παιδιών, που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους, ερχόμενοι από τον εφιάλτη της χώρας τους, με αυτό το γλυκό χαμόγελο στα χείλη, με τα φωτεινά βλέμματα και το σήμα της νίκης με τα δάχτυλα γιατί νά!.. επιτέλους ξημερώνει και για αυτούς!..
Και κανείς δεν απλώνει το χέρι να βοηθήσει.
Πόσες ανθρωπιστικές συνθήκες έχουν υπογραφεί;
Πόσοι κοστουμαρισμένοι, σπουδασμένοι με μεγαλοπτυχία και ντοκτορά έχουν υπογράψει για τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Για την προστασία του Πρόσφυγα;
Δεν θυμόμαστε.
Δεν θυμόμαστε πόσες φορές φύγαμε από την Ελλάδα, δεκαετίες τώρα, τρέχοντας στο εξωτερικό για να δουλέψουμε, να βγάλουμε λίγα χρήματα για να στείλουμε στις οικογένειες που περίμεναν στην πατρίδα να φάνε λίγο ψωμί.
Δεν θυμόμαστε ότι όταν ήρθαν πρόσφυγες οι Μικρασιάτες, το αίμα μας τελικά, ότι ούτε εκείνους τους καλοδεχτήκαμε.
Ελλάδα, η χώρα της φιλοξενίας.
Η πιο οξύμωρη φράση με την πραγματικότητα.
Μια λέξη μόνο μπορεί να φέρει την αλλαγή: Ανθρωπιά."

Ο Γιάννης Μάγγος μας καλεί στις 12 Μάη:
Κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει σ αυτόν τον κόσμο. Η ζωή μία φορά δίνεται, δεν υπάρχει δεύτερη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή είναι ύψιστο, μοναδικό, αναντικατάστατο αγαθό.
Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής με δόλιο τρόπο αποτελεί ύβρι προς την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, πάρα πολύ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χωρίς λόγο εξ αιτίας αστυνομικής βίας, φασιστικής βίας, εξ αιτίας έμφυλης βίας, για ρατσιστικούς λόγους ή εξ αιτίας άλλων μορφών βίας.
Εκατοντάδες είναι οι δολοφονημένοι εξ αιτίας της αστυνομικής βίας. Αναφέρω επιγραμματικά τις πρόσφατες περιπτώσεις: Φραγκούλης, Σαμπάνης, Μάγγος, Ζακ-Ζackie, Γρηγορόπουλος…
Αναφέρω θύματα φασιστικής βίας: Παύλος Φύσσας, Σαχζάτ Λουκμάν και πόσοι άλλοι..
Πόσες γυναικοκτονίες να αναφέρω...δεκάδες: Τοπαλούδη…
Τα τελευταία χρόνια εκτός από τις μεμονωμένες περιπτώσεις κρατικών δολοφονιών που ανέφερα, συνέβησαν και μαζικά εγκλήματα. Εγκλήματα στα οποία φαίνεται ότι εμπλέκονται και έχουν ευθύνες εκτός από διοικητικοί υπάλληλοι και πολιτικά πρόσωπα.
Δύο κραυγαλέες περιπτώσεις μέσα στο 2023. Πύλος και Τέμπη.
Είναι σε εξέλιξη οι έρευνες για την κρατική δολοφονία στα Τέμπη.
Συμβαίνουν επίσης αμέτρητες-με την έννοια ότι δεν καταγράφονται και δεν είναι γνωστές-δολοφονίες ανθρώπων που προσπαθούν να διέλθουν από τη χώρα μας, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο σε χώρες της Ευρώπης. Ανθρώπων που προσπαθούν να γλυτώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους από τις καταστρεπτικές συνέπειες των πολέμων που διεξάγονται στις χώρες τους.
Πολλά από αυτά τα εγκλήματα που συμβαίνουν στα περάσματα του Έβρου ή στα θαλάσσια περάσματα του Αιγαίου και της Μεσογείου, γίνονται εν κρυπτώ και δεν μαθαίνουμε τίποτα γι αυτούς τους ανθρώπους που χάνονται. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ...  (Pushback).
Στις 14 Ιουνίου 2023 όμως, ανοικτά της Πύλου επιτελέστηκε ένα έγκλημα σε κοινή θέα. Το πλοίο  Adriana υπερφορτωμένο, με 700-750 επιβάτες να ζητάνε βοήθεια για ώρες, βυθίστηκε μετά από χειρισμούς που έκανε το ελληνικό λιμενικό και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Περίπου 600! άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.  Η κίνηση του πλοίου καταγράφονταν από τη Frontex και την ελληνική ακτοφυλακή, μέχρι τη στιγμή που το βούλιαξαν.  
“Το ελληνικό Λιμενικό είναι υπεύθυνο για τη βύθιση” δηλώνουν οι 9 κατηγορούμενοι, που ήσαν απλοί επιβάτες στο πλοίο. Στη θέση τους έπρεπε να είναι οι υπεύθυνοι του λιμενικού κι αυτό οφείλουμε να απαιτήσουμε και ν αγωνιστούμε για να το πετύχουμε,
-Συνισταμένη όλων των παραπάνω εγκλημάτων είναι η τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρείται, παρά την πληθώρα των αποδεικτικών στοιχείων εις βάρος των υπαιτίων.
Νέα στοιχεία αποκαλύπτονται καθημερινά και έρχονται στη δημοσιότητα για όλες τις υποθέσεις.
Είμαι σε θέση να γνωρίζω από τη μελέτη των δικογραφιών της υπόθεσης του παιδιού μου Βασίλειου Μάγγου, ότι η υπόθεση από την αρχή σκόπιμα υποβαθμίστηκε και χαρακτηρίστηκε σαν πλημμέλημα, παρά την ύπαρξη αδιάσειστων ντοκουμέντων...
Έγινε κατάφωρη προσπάθεια συγκάλυψης ή ελαχιστοποίησης των ευθυνών και της εγκληματικής δράσης των υπαιτίων αστυνομικών, υπαλλήλων του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Προσπάθεια που αποκαλύψαμε μετά από τεράστιο αγώνα και συνεχείς προσφυγές για την αναζήτηση του δίκιου μας. Αγώνα προσωπικό, οικογενειακό, των δικηγόρων μας...
Αγώνα με την αλληλεγγύη του κινήματος και της κοινωνίας, που κράτησαν την υπόθεση του Βασίλειου Μάγγου ψηλά και απαιτούν δικαιοσύνη. Αγώνα να μην ξανασυμβούν τέτοια εγκλήματα.
Υπάρχει ένα τεράστιο δίκτυο συγκάλυψης στο οποίο εμπλέκονται δικαστικοί, αστυνομικοί, λιμενικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και άλλοι παράγοντες.
Οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως στη δικιά μας υπόθεση της Εισαγγελέως Εφετών, που μετά την προσφυγή μας μελέτησε την υπόθεση και την τοποθέτησε στη σωστή της διάσταση, θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
 Έτσι και η υπόθεση της κρατικής δολοφονίας στην Πύλο πρέπει να  τοποθετηθεί στην πραγματική της διάσταση. Να πάνε οι πραγματικοί ένοχοι στο εδώλιο.
-Ο δρόμος για την απόδοση δικαιοσύνης και την δικαίωση είναι μακρύς.  
Δεν θα πάψουμε ν αγωνιζόμαστε γι αυτό.  
Για να υπάρχει κράτος δικαίου.
Βόλος 2/5/2024
Γιάννης Μάγγος