Στο πρόσωπο του Ναζίρ έχει αναγνωριστεί από το 2011 το καθεστώς της επικουρικής προστασίας για τους πρόσφυγες καθώς σε περίπτωση επιστροφής του στο Αφγανιστάν κινδυνεύει να υποστεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.
Η άδεια διαμονής του έληξε κατά τη διάρκεια της άδικης προσωρινής κράτησής του και κινδυνεύει να κρατηθεί εκ νέου εφόσον εκδοθεί απόφαση από τον Αστυνομικό Διευθυντή Κομοτηνής για τη διοικητική του απέλαση παρότι εξέτισε την πονή του και παρότι η δικαστική απέλαση ανακλήθηκε.
Επιπλέον πέραν της ρητής ένταξης του Ναζίρ στο καθεστώς της επικουρικής προστασίας για τους πρόσφυγες (αριθμ. Αποφ. Φ. 95/54790 2ης Ειδικης Επιτροπής Προσφυγών Ασυλου από 04.04.2011) , η γυναίκα και το παιδί του διαμένουν τα δύο τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι κάτοχοι δελτίου αιτήσαντος ασύλου ενώ το πεντάχρονο παιδί του πάσχει από σοβαρή γεννητική αναπηρία στο χέρι (χωρίς δάκτυλα) και χρήζει άμεσης επέμβασης.
Μέχρι και σήμερα (Πέμπτη 5/2/15) ο Ναζίρ κρατείτε πέραν της ποινής του στις φυλακές Κομοτηνής αφού δεν έχει “καθαρογραφεί” εδώ και δυο μέρες το απόσπασμα της απόφασης, ενώ ακόμα και μετά την καθαρογραφή και την επισημοποίηση της απόφασης που έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής της ποινής απέλασης, ο Ναζίρ κινδυνεύει να βρεθεί στο Αλλοδαπών και από εκεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ξάνθης.
Ο Ναζίρ είχε συμμετάσχει στον 9μηνο αγώνα και τη μεγάλη απεργία πείνας των Αφγανών Πολιτικών Προσφύγων στα Προπύλαια το 2009-10 και κέρδισε μαζί με δεκάδες άλλους το πολιτικό άσυλο. Είναι πολιτικός πρόσφυγας αναγνωρισμένος από τις επιτροπές ασύλου και κάθε περίπτωση απέλασής του είναι στην ουσία θανατική καταδίκη, καθώς στο Αφγανιστάν κινδυνεύει η ζωή του.
Το παράδειγμα του Ναζίρ είναι ένα ακόμα παράδειγμα της ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων που την υπηρέτησαν τόσα χρόνια. Απαιτούμε από την νέα κυβέρνηση λευτεριά για το σ. Ναζίρ, ώστε να επιστρέψει στην οικογένειά του και να μην κρατηθεί περαιτέρω σε “κέντρο κράτησης”, αλλά και για τους χιλιάδες έγκλειστους μετανάστες στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.